Ο Ποιητής και Συγγραφέας Μάκης Τσέλιος
Μάκης Τσέλιος ο Παναιτωλιώτης ποιητής & συγγραφέας
(Σύντομο βιο-εργογραφικό σημείωμα)
Ο Γεράσιμος (Μάκης) Τσέλιος γεννήθηκε το Μάη του 1946 στο Παναιτώλιο. Γονείς του ήταν ο Κωνσταντίνος Κ. Τσέλιος (1911-2007) πασίγνωστος σ' όλη την περιοχή μας ως «Νταραβέρης» για τα πλείστα όσα επαγγέλματα του βίου του και πρόεδρος της κοινότητας Παναιτωλίου στη χρονική περίοδο 1953-1957. Η μητέρα του Ευσταθία Δ. Τσιλιμπώκου (1905-1993) ήταν επίσης Παναιτωλιώτισσα.
Μαθήματα Δημοτικού Σχολείου διδάχθηκε στο χωριό του. Στις τρεις πρώτες τάξεις του Γυμνασίου μαθήτευσε στο Γυμνάσιο Αρρένων Αγρινίου και τις άλλες τρεις στη Νέα Ιωνία Αττικής, όπου διαμένει οικογενειακώς έως τώρα. Παρακολούθησε για δύο χρόνια ανώτερα ηλεκτρονικά στη «Σχολή Χατζηδάκη». Αργότερα και επί τέσσερα χρόνια σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.
Σταδιοδρόμησε επαγγελματικά ως υπάλληλος, αρχικά στο μικρό τουριστικό Γραφείο «Πλωτίνος» το οποίο ίδρυσε ο πρώτος εξάδελφος και μέντορας του (δυναμικός ποιητής με πολλά βιβλία) και αργότερα ιδρυτής- διευθύνων σύμβουλος της μεγάλης τουριστικής επιχείρησης «ΡΙΟΤΙΝ-TRAVEL Ε.Π.Ε.» Τάκης Αντωνίου. Η Εταιρεία αυτή στη δεκαετία του 1970 ήταν η μεγαλύτερη και δυναμικότερη τουριστική επιχείρηση της Χώρας!
Ο Γεράσιμος (Μάκης) Τσέλιος ήταν ένα από τα ικανότερα στελέχη της Εταιρείας, την οποία αγάπησε με πάθος.
Το 1975 παντρεύτηκε με τη γειτονοπούλα του Σπυριδούλα Μπεσύρη, υπάλληλο των Ο.Τ.Α., με την οποία απόκτησαν δύο παιδιά τον Κωνσταντίνο (1976) υπάλληλο τουριστικού οργανισμού και την Ευσταθία (1979) καθηγήτρια μουσικής (Πιάνου και Θεωρητικών).
Η επίσημη εμφάνιση στα γράμματα του Μάκη Τσέλιου έγινε το 1986 χρονιά που τύπωσε το πρώτο του βιβλίο «Στις γειτονιές του Στέλιου» (Εννοεί του Καζαντζίδη). Ακολούθησε το 1992 ένας τόμος τραγουδιών με τη γενική επιγραφή «Λόγια του νερού». Πρόσφατα (Άνοιξη του 2008) κυκλοφόρησε η ποιητική του συλλογή «ΡΟΥΒΙΚΩΝ».
Από το 1988 έως το 1990 ως Πρόεδρος του Συλλόγου Παναιτωλιωτών της Αθήνας εξέδιδε την τριμηνιαία εφημερίδα «Το Παναιτώλιο της Αθήνας». Ποιήματα, Τραγούδια και Δοκίμια του δημοσιεύθηκαν - κατά καιρούς - σε περιοδικά και εφημερίδες.
Το μεγαλύτερο μέρος του έργου του Μάκη Τσέλιου είναι ανέκδοτο.
Τετάρτη, 23 Ιουλίου 2008
Πηγή: BLOG ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΟ ΑΙΤ/ΝΙΑΣ http://panaitolio.pblogs.gr/
Απ' το μυθιστόρημα του Λευτέρη Χαψιάδη, "Ένας αλήτης άγγελος", Αλεξανδρούπολη 2008
Ο ένας ήταν ο Μάκης Τσέλιος, ο πρίγκιπας της αιτωλικής γής, που βρέθηκε στην προσφυγομάνα Νέα Ιωνία από μικρό παιδί και τη λάτρεψε. Ένας σύγχρονος Ρωμανός Μελωδός που υμνεί στα γραφτά του τη ζωή και τον έρωτα. Τι κρίμα που δεν έφθασαν ακόμα τα βιβλία του σ' όλη την Ελλάδα.
"Θα 'ταν ο κόσμος μαγικός
Παράδεισος η πλάση.
Στου Φεγγαριού το τάσι,
καφές βαρύς γλυκός".
Ο Λέλος ένοιωθε ότι αν του έλεγε ο Μάκης "μείνε λίγο ακόμη, δε σε χόρτασα!" σίγουρα θα παραβίαζε την άδεια που του έδωσε ο κλειδοκράτορας του Παραδείσου.
Από το περιοδικό ΡΙΖΑ Ιανουάριος 2012
ΡΟΥΒΙΚΩΝ - ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ
Οι ποιητικές συλλογές του Μάκη Τσέλιου
Ο Μάκης Τσέλιος γεννήθηκε στο Παναιτώλιο το Μάη του 1946. Εκεί τέλειωσε και το Δημοτικό. Τις τρεις πρώτες τάξεις, του τότε εξαταξίου Γυμνασίου, τις παρακολούθησε, στα "Παπαστράτεια Σχολεία" του Αγρινίου, και τις υπόλοιπες τρεις στη Νέα Ιωνία Αττικής, όπου και κατοικεί. Παρακολούθησε, για δύο χρόνια ανώτερα ηλεκτρονικά στη "Σχολή Χατζηδάκη" κι ακόλουθα, σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες, στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.
Μπήκε έφηβος, στον "συμπαντικό κόσμο" του Τουρισμού, με οδηγητή, τον αείμνηστο Αγρινιώτη Ποιητή και μεγάλο σκαπανέα του Ελληνικού τουρισμού Τάκη Αντωνίου, πρωτοξάδελφο αλλά και μέντορά του. Σταδιοδρόμησε, επαγγελματικά, στην "PLOTIN TRAVEL", που ίδρυσε, ο Τ. Αντωνίου και τις δεκαετίες του '70, του '80 και του '90 ήταν, ένας απ' τους μεγαλύτερους οργανισμούς εισερχόμενου τουρισμού, της χώρας. Υπήρξε μέλος της περίφημης ομάδας - κύκλου, του σημαντικού περιοδικού "ΤΟΜΕΣ", που εξέδωσε, ο αείμνηστος Ιωνιώτης ποιητής Δημήτριος Δούκαρης, κοντά στην αρόκρεμα, της τότε, ελληνικής διανόησης. Δεν δημοσίευσε, όμως ποτέ, ούτε ένα κείμενο, ούτε έναν στίχο.
Η "PLOTIN TRAVEL" "ήταν πέρασμα". εκατοντάδων σπουδαίων ελλήνων απ' όλο το φάσμα της δημόσιας ζωής (γράμματα, τέχνες, πολιτική, επιχειρήσεις) κι ο Μάκης Τσέλιος, "έχτισε" φιλία με πολλούς απ' αυτούς.
Το πρώτο του βιβλίο, "Στις γειτονιές του Στέλιου", κυκλοφόρησε το 1986. Απέσπασε εγκωμιαστικές κριτικές και εξαντλήθηκε (2.000 αντίτυπα), σε πολύ μικρό χρόνο. Συνειδητά, δεν το έχει επανεκδόσει μέχρι σήμερα. Συνειδητά, δεν έγραψε ποτέ και στο λογοτεχνικό περιοδικό "Δώμα" και στην εβδομαδιαία εφημερίδα "εβδόμη", που εξέδιδε ο Τάκης Αντωνίου.
Μόνο, ένα του δοκίμιο, φιλοξενήθηκε στην προαναφερθείσα εφημερίδα, για τον μεγάλο συγχωριανό του γλύπτη - και φίλο του - Χρήστο Καπράλο, το Μάη του 1988, όταν ο καλλιτέχνης, έλαβε το βραβείο "Χέρντερ¨.
Εξέδωσε, δύο ποιητικές συλλογές "Τα λόγια του νερού", τραγούδια, το 1992 και "Ρουβίκων" το 2008. Έχει δημοσιεύσει, πολλά κείμενα σε εφημερίδες και περιοδικά της Αθήνας και της επαρχίας κι έχει πραγματοποιήσει λίγες ομιλίες στο Αγρίνιο, Αλεξανδρούπολη, Αίγινα, Αρτέμιδα, Θέρμο, Παναιτώλιο κ.ά. με θέμα, την λογοτεχνία, και τα εικαστικά. Έργο του επίσης, είναι κι η εφημερίδα το "Παναιτώλιο της Αθήνας", την διετία 1988-1990, όταν διετέλεσε πρόεδρος των Παναιτωλιωτών (Συλλόγου) της Αθήνας και του Πειραιά.
Είναι παντρεμένος απ' το 1975, με τη Σπυριδούλα Μπεσύρη, απ' το Παναιτώλιο κι έχουν δύο παιδιά. Τον Κωνσταντίνο και τη Ευσταθία. Το κύριο μέρος του έργου του είναι ανέκδοτο.
Μάκης Τσέλιος, Ευαισθησία, Έργο, προσφορά της Ρούλας Σιαδήμα, δημοσιευμένο στην τρίμηνη έκδοση Οκτ-Νοε-Δεκ 1995, τεύχος 2, σελ.1. "Το Παναιτώλιο της Αθήνας", του Συλ. Παναιτωλιωτών Αθήνας - Πειραιά.
Τετάρτη Βράδυ στο γραφείο του συλλόγου γίνεται κουβέντα για τα θέματα της εφημερίδας. Όλοι αναλαμβάνουν ένα θέμα, εγώ το αφιέρωμα στο Μάκη Τσέλιο.
Μεγάλη η πρόκληση ν' ασχοληθώ με μια τόσο εκρηκτική προσωπικότητα που γνώρισα από κοντά τη διετία της προεδρίας του στο σύλλογο. Θα καταθέσω λοιπόν σκέψεις και θύμησες ουσιαστικά από δύο χρόνια της ζωής του.
Ανατρέχοντας σε κάποια βιογραφικά στοιχεία πάμε πίσω κάπου στα οχτώ του χρόνια, όπου καλείται να δώσει την πρώτη μάχη της ζωής του. Σ' αυτή την τρυφερή ηλικία έαν πρόβλημα υγείας τον δοκιμάζει και αυτός πολεμάει με ασπίδα την ευαισθησία του. Πρωτότυπη αντιμετώπιση για έναν πιτσιρικά της ηλικίας του ενώ οι άλλοι μάτωναν τα γόνατά τους στις αλάνες του χωριού ανέμελοι και μόνο. Γέννημα αυτής της ευαισθησίας είναι και οι πρώτοι του στίχοι που δεν δημοσιεύτηκαν ποτέ. Υπάρχει λοιπόν το προζύμι και μας επιφυλάσσει καλή έκπληξη στο μέλλον.
Τα χρόνια που ακολουθούν είναι χρόνια μάθησης, σπουδών, πνευματικών αναζητήσεων, συναναστροφών με σπουδαίους ανθρώπους όπως λογοτέχνες, ποιητές, στιχουργούς, μουσικούς. Η τελευταία κατηγορία μας παραπέμπει στον μεγάλο του καϋμό, το τραγούδι, με το οποίο ήθελε να ασχοληθεί επαγγελματικά, όμως η εύθραυστη υγεία του δεν του το επέτρεψε.
Φτάνουμε στα χρόνια της προεδρίας του στο σύλλογο Παναιτωλιωτών. Με αξιόλογους συνεργάτες προσπάθησε να υλοποιήσει ένα πρόγραμμα που θα έφερνε πιο κοντά τους Παναιτωλιώτες που ζουν στην Αθήνα αλλά και θα αποτελούσε γέφυρα ανάμεσα σ' αυτούς και το χωριό.
Ρίχνοντας μια ματιά στο πρόγραμμά του σταματώ! "Υπόσχεται - το Διοικητικό συμβούλιο - πως θα προσπαθήσει μέσα στα πλαίσια που επιτρέπει η υδροκέφαλη Αθήνα που μας φιλοξενεί να κάμει την επαφή μας συχνότερη, καλύτερη, ουσιαστικότερη. Κοντολογής, η ανθρώπινη σχέση, η ταλαιπωρημένη, να αποκτήσει ένα χαμόγελο. Αυτό που θέλουμε - πρωτίστως - να καταλάβουν οι επερχόμενοι είναι το νόημα αυτής της προσπάθειας και να την αγαπήσουν. 'Ετσι θ' αγαπήσουν το Παναιτώλιο παίρνοντας αργότερα τις τύχες του στα χέρια τους."
Πάλι η ευαισθησία στο προσκήνιο. Αυτή τη φορά συνοδεύεται απ' τη μεγάλη λατρεία του για το χωριό μας, την αγάπη του στο συνάνθρωπο και ιδιαίτερα στους νέους. Πρώτο βήμα η έκδοση εφημερίδας. Τα δύο πρώτα φύλλα αφιερωμένα σε δύο αξιόλογα τέκνα του Παναιτωλίου τον Σιαδήμα - γιατρό και τον Καπράλο - γλύπτη. Ψυχή της εφημερίδας ο Μάκης Τσέλιος.
Προσπαθεί ν' ανεβάσει το πολιτιστικό, πνευματικό και ψυχαγωγικό επίπεδο του συλλόγου. Στα πλαίσια αυτής της προσπάθειας διοργανώνει μια εκδρομή - προσκύνημα στη Βασιλεύουσα. Όσοι πήραμε μέρος, γνωρίσαμε αθέατες πτυχές της ψυχής του. Υπερέβαλλε τον ευατό του σωματικά και ψυχικά, αγνοώντας το ήδη υπάρχον πρόβλημα της υγείας του. Ρυθμιστής όλων των λεπτομερειών. Έδειξε αμέριστο ενδιαφέρον για την καλύτερη δυνατή εξυπηρέτηση όλων και την απόλαυση της εφταήμερης εκδρομής. Ανάμεσα στους εκδρομείς ήταν ο Ηλίας Σιαδήμας ο οποίος μπροστά στην περιορισμένη δυνατότητα ξενάγησης στα ιερά. για τον Ελληνισμό μέρη, απ' την επαγγελματία ξεναγό μας λόγω ανωτέρας βίας, ανέλαβε με πολύ διακριτικό τρόπο να μας ξεναγήσει. Και ήταν αυτός ο χειμαρρώδης λόγος του Ηλία γεμάτος γνώση και σοφία απ' τη μία και απ' την άλλη το ακούραστο βλέμμα του Μάκη που επιστατούσε τα πάντα. Αυτά τα δύο στοιχεία συνέθεσαν ένα δυναμικό δίδυμο απαραίτητο και στην επόμενη εκδρομή. Εκδρομή στη Βιέννη και Βουδαπέστη που όμως δυστυχώς δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ εξαιτίας άλης μιας περιπετέιεας της υγείας του.
Έτσι έληξε βίαια, κατά κάπιο τρόπο, η θητεία του στο σύλλογο. Δεν έχουν όμως ημερομηνία λήξης τα όνειρα για τον Μάκη. Αυτά εξακολουθούν να ζουν και είναι πολλά. Τοποθέτηση του αγάλματος "της Μάνας" του Καπράλου σε κάποιο χώρο στο Παναιτώλιο. Δημιουργία βιβλιοθήκης όπου τα φυντανάκια θα περνούν δημιουργικά το χρόνο τους αποφεύγοντας τη λύση της καφετέριας - ηλεκτρονικών παιχνιδιών που έχουν κατακλύσει το χωριό μας. Συγκέντρωση υλικού της ιστορίας του και στη συνέχεια έκδοση αυτού. Διοργάνωση και πραγματοποίηση πολιτιστικών εκδηλώσεων, μουσικών συναυλιών, θεατρικών παραστάσεων, τιμητικών εκδηλώσεων αξιόλογων τέκνων όχι μόνο νεκρών αλλά και ζώντων.
Βέβαια υπάρχει και συγγραφικό έργο στο συρτάρι που ελπίζουμε κα ευχόμαστε γρήγορα να δει το φως της δημοσιότητας. Οι παραπάνω σκέψεις δεν αποτελούν αράδες με ωραία, κολακευτικά λόγια για το τιμώμενο πρόσωπο αλλά είναι κουβέντες που προσπαθούν ν' αγγίξουν λίγο την ψυχή ενός μεγάλου και γνήσιου τέκνου του Παναιτωλίου.
Συμμεριζόμαστε τα όνειρά του και είμαστε πάντα πρόθυμοι να συνδράμουμε στην υλοποίηση αυτών.